بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین نحمده و نستعینه و نستغفره و نتوکّل علیه و نصلّى و نسلّم على حبیبه و نجیبه و خیرته فى خلقه حافظ سرّه و مبلّغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیّدنا و نبیّنا ابى‌القاسم المصطفی محمّد و على آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداه المهدیّین سیّما بقیّهالله فى الارضین و صلّ الله على ائمّه المؤمنین و هداه المستضعفین و حماه المؤمنین.همه‌ی برادران عزیز را و خودم را توصیه میکنم به رعایت تقوای الهی و دوری از گناهان.
پروردگار عالم می فرماید:یا رسول الله انذار و تذکر تو فقط برای کسی سودمند است که در نهان از خدا بترسد.
إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَخَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَهٍ وَأَجْرٍ کَرِیمٍ(سوره یس۱۱)
امیر المومنین علیه السلام می فرماید: اِتَّقُوا مَعاصِیَ الخَلَواتِ فَإنَّ الشّاهِدَ هُوَ الحاکِمُ.(حکمت۳۲۴)
از گناهان پنهانى بپرهیزید که آن که شاهد است، همو داور است.
در مقامی که کنی قصد گناه گر کند کودکی از دور نگاه
شرمت آید زگنه در گذری پرده عصمت خود را ندری
شرم بادت که خداوند جهان که بود واقف اسرار و نهان
در تو باشد نظرش گاه به گاه تو کنی در نظرش قصد گناه
برای اینکه به این سطح از مراقبت برسیم. همچنانکه در هفته قبل هم عرض شد.مهمترین مساله نوع نگاه به عالم وجهان بینی انسان است.تا انسان جهان بینی خود را اصلاح نکند نمی تواند در این مسیر به تعالی برسد.اول باید معرفت انسان بیشتر شود تا تصمیم های انسان و اقدامات و رفتارها و انتخابهای انسان متعالی باشد.
جهانبینی عارف باعث می شود که با دیدن گل به یاد خدا بیافتد.جهانبینی شاعر سبب می شود که با دیدن گل شعر بگوید،در حالی که اگر همین گل را در مقابل گاو قرار دهیم می خواهد آنرا بخورد،چون معرفت و جهانبینی گاو در این حد است که فقط به خوردن فکر می کند.و به عالم به چشم خوردن نگاه می کند.هر چیزی را با شکمش مقایسه می کند اگر به درد شکمش بخورد ارزش دارد و الا بی ارزش است.
مولوی تمثیل جالبی دارد:
گاو در بغداد آید ناگهان می رود از این سرا تا آن سران
زین همه عیش و خوشی ها و مزه او نبیند جز که قشر خربزه.
یک نویسنده غربی می نویسد: سگ من به آسمان نگاه نمی کند چون آسمان خوردنی نیست.
اگر به مغز یک کرم نفوذ کنیم،چون دنیای فراتر از دنیای خود را ندیده،عالم خود را بهترین عالم می داند.
در میان چوب گوید کرم چوب مر که را باشد چنین حلوای خوب
درمیان خاک گوید کرم خرد اینچنین حلوا به عالم کس نخورد
کرم سرگین در میان آن خبث در جهان نقلی ندادند جز حدث
جز نجاسههیچ نشناسد کلاغ شد نجاسه مر و را چشم و چراغ
راهکار ارتقاء جهانبینی و معرفت تمسک به جهانبینی اهل بیت علیهم صلوات الله است.
آقا رسول الله صلی الله علیه وآله می فرماید:
اِجعَلُوا أهلَ بَیتی مِنکُم مَکانَ الرَّأسِ مِنَ الجَسَدِ و مَکانَ العَینَینِ مِنَ الرَّأسِ، فَإِنَّ الجَسَدَ لایَهتَدی إلاّ بِالرَّأسِ و لایَهتَدِی الرَّأسُ إلاّ بِالعَینَینِ.( بحارالانوار، ج ۲۳، ص ۱۲۱)
اهل‌بیت مرا نسبت به خود همچون سر بدانید برای پیکر و دو چشم برای سر؛ چه، پیکر جز به سر ره نمی‌یابد و سر جز به چشم هدایت نمی‌شود.
فلذا باید با دید اهل بیت علیهم صلوات الله به عالم نگاه کنیم تا بتوانیم.اعمال ناب و تصمیمهای ناب رفتارهای ناب و انتخاب های ناب داشته باشیم.
یکی از مهمترین مسائلی که حضرات معصومین روی آن تاکید و اهتمام دارند مساله محبت و زیارت امام حسین علیه السلام است به گونه ای که حتی امام عسکری صلوات الله علیه زیازت اربعین را جزو نشانه های مومن می داند.
امام باقر علی السلام در یک روایت نورانی می فرمایند: و من کان للحسین زوارا عرفناه بالحب لنا.(کامل الزیارات)
امام صادق علیه السلام می فرماید:من اراد ان یکون فی جوار نبیه و جوار علی و فاطمه فلایدع زیاره الحسین بن علی.
مستحضرید که زیارت اربعین و به عبارت دیگر اربعین و چهلم برای هیچ کس نقل نشده است نه برای پیامبر بزرگوار نه برای امیر المومنین و نه برای سایر ائمه صلوات الله علیهم بلکه فقط مختص ابا عبدالله الحسین علیه السلام است.فلذا هر چه می توانیم باید در تعظیم این شعائر الهی قدم برداریم.انشاءالله در شهر ما نیز مراسم اربعین حسینی ساعت ده صبح با رعایت پرتکل های بهداشتی در میدان شیخ نوایی برگزار می شود انشاءالله مومنین با حضور حداکثری البته با رعایت فاصله اجتماعی و زدن ماسک،دین خود را نسبت به این وظیفه ادا خواهند کرد.
روایت از عطیه عوفی است می فرماید با جابر آمدیم وقتی رسیدیم به صحرای کربلا.
جابر به کرانه فرات نزدیک شد و غسل کرد و پیراهن و ردایى به تن کرد و کیسه عطرى را گشود و آن را بر بدنش پاشید و هیچ گامى برنداشت جز آن که ذکر خداى متعال گفت تا این که به قبر نزدیک شد و [به من ]گفت: دست مرا بر قبر بگذار.
چون دست او را بر قبر گذاشتم بیهوش ، بر روى قبر افتاد. کمی آب بر او پاشیدم و هنگامى که به هوش آمد سه بار گفت : یا حسین
ثُمَّ قال: حَبیبٌ لا یُجیبُ حَبیبَهُ. ثُمَّ قال: وأنّى لَکَ بِالجَوابِ وقَد شُحِطَت أوداجُکَ عَلى أثباجِک(چگونه پاسخ دهى در حالى که خون رگ هایت را بر میان شانه ها و پشتت ریختند)، وفُرِّقَ بَینَ بَدَنِکَ ورَأسِک.(و میان سر و پیکرت جدایى انداختند؟)!
بعد مقداری از فضایل امام علیه السلام را بیان کرد: فَأَشهَدُ أنَّکَ ابنُ خاتَمِ النَّبِیّین وَابنُ سَیِّدِ المُؤمِنین وَابنُ حَلیفِ التَّقوى وسَلیلِ الهُدى وخامِسُ أصحابِ الکِساءِ وَابنُ سَیِّدِ النُّقَباءِ وَابنُ فاطِمَهَ سَیِّدَهِ النِّساء
بعد فرمود و چگونه چنین نباشد: وما لَکَ لا تَکونُ هکَذا وقَد غَذَّتکَ کَفُّ سَیِّدِ المُرسَلین ورُبّیتَ فی حِجرِ المُتَّقین ورُضِعتَ مِن ثَدیِ الإِیمانِ وفُطِمتَ بِالإِسلام. و چگونه چنین نباشى در حالى که از دست سَرور پیامبران غذا خورده اى و در دامان تقواپیشگان پرورش یافته اى و از سینه ایمان شیر نوشیده اى و با اسلام تو را از شیر گرفته اند.
اللهم عجل لولیک الفرج وجعلنا من اعوانه و انصاره و منالذابین عن حریمه و من المستشهدین فی سبیله.
