بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین نحمده و نستعینه و نستغفره و نتوکّل علیه و نصلّى و نسلّم على حبیبه و نجیبه و خیرته فى خلقه حافظ سرّه و مبلّغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیّدنا و نبیّنا ابىالقاسم المصطفی محمّد و على آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداه المهدیّین سیّما بقیّهالله فى الارضین و صلّ الله على ائمّه المؤمنین و هداه المستضعفین و حماه المؤمنین.عباد الله اوصیکم و نفسی بتقوی الله.
خودم و همه عزیزان را به تقوای خداوند متعال دعوت می کنم.
تقوا به بیان امیرالمؤمنین علیهالسلام: کلید درستی، ذخیره رستاخیز، عامل آزادی از هر نوع بندگی شیطان و مایه رهایی از هر گونه نابودی است.
همچنین تقوا داروی بیماریهای روحی(دَوَاءُ دَاءِ قُلُوبِکُمْ)، مایه بینایی و درمان بیبصیرتیها(بَصَرُ عَمَى أَفْئِدَتِکُمْ)، عامل زدودن غبار مزاحم از دیدگان حقیقتبین(جِلَاءُ غِشَاءِ أَبْصَارِکُم)، مایه آرامش و از بین رفتن ناآرامیها و اضطرابها(أَمْنُ فَزَعِ جَأْشِکُمْ وَ ضِیَاءُ سَوَادِ ظُلْمَتِکُم).(نهجالبلاغه، خطبه۱۹۸).
ماه رجب، ماهی ماه تمرین تقوا،ماه استغفار
ماه رجب یک فرصت تقرّب بهارزشهای الهی و تقرّب بهذات مقدّس پروردگار و فرصت خودسازی است.
اهمیت ماه عظیم رجب بهحدی است که علامه مجلسی رحمه الله در فضیلت آن بیش از چهل حدیث در جلد نود و چهارم بحار الانوار آورده و با عبارات گوناگون، عظمت، فضیلت، قداست و عنایات خاص الهی را در این ماه یاد آور شده است.
در فرهنگ روایات گاهی ماه رجب را «ماه خدا»، ماه شعبان را «ماه رسالت»، و ماه رمضان را «ماه امت» نامیدهاند و گاهی ماه رجب را «ماه ولایت و امامت» و ماه شعبان را «ماه نبوت» و ماه رمضان را «ماه خداوند» معرفی کردهاند.
از نگاهی دیگر ماه رجب هم ماه خدا است، چون ماه فوران رحمت الهی بر بندگان است(سُمِّیَ شَهْرُ رَجَبٍ شَهْرَ اللَّهِ الْأَصَبَّ لِأَنَّ الرَّحْمَهَ عَلَى أُمَّتِی تَصُبُّ صَبّاً فِیه(بحارالانوار، ج۹۴، ص۳۹))؛ هم ماه پیامبر و پیامبری است، زیرا ۲۷ رجب، روز مبعث پیامبر صلیاللهعلیهوآله است، و هم ماه ولایت است، زیرا در ۱۳ رجب، امیرالمؤمنین علیهالسلام متولد میشود.
در مجموع آنچه از روایات درباره عظمت این ماه وارد شده است، عبارت است از اینکه ماه رجب بهترین فرصت برای تقویت ایمان و پارسایی است چرا که روایات ما این ماه را ماه دعا و نیایش، ماه خودسازی، ماه نماز و استغفار و آمرزش، ماه زیارت و دیدار اولیای الهی، ماه تهذیب اخلاق و رفتار، ماه پاکی جان، ماه ذکر و تسبیح و تحمید، ماه بیعت و صلوات بر پیامبر و خاندان پاک او، ماه اعتکاف و حضور در خانههای خدا، ماه روزهداری و احسان و نیکوکاری، ماه تهجد و شب زندهداری، ماه عُمره گزاری و زیارت مرقد شریف نبوی صلی الله علیه و آله، ماه زیارت امیر المؤمنین و سید الشهدا علیهما السلام، و حضور در بارگاه قدسی امام رضا علیه السلام است.
«ماه رجب ماه آمرزشخواهی امت من است، در آن زیاد استغفار کنید که خداوند بخشنده و مهربان است. در ماه رجب زیاد «استغفر الله» بگوئید و از خدا نسبت بهگذشته بازگشت و قبول توبه را بخواهید و نسبت بهآینده زندگی درخواست مصونیت از گناه کنید. (بحارالانوار، ج۹۴، ص۳۹)
شهادت مظلومانه امام هادی(علیه السلام)، در سوم رجب
در این موضوع اشاره ای داشته باشم به مهمترین نمونههای دشمنی خلفای زمان امام هادی علیه السلام مخصوصا متوکل با اهل بیت علیهم السلام:
۱- نفرت از امیرالمؤمنین (علیه السلام) و تلاش برای تخریب شهرت و شخصیت او با فعالیتهای تخریبی.
۲- تخریب مرقد امام حسین (علیه السلام) و تبدیل آن بهزمین کشاورزی، همراه با مجازات زائران آن امام مظلوم و احداث پُستهای بازرسی جهت ممانعت از رسیدن زوار بهمرقد شریف.
۳- محاصره اقتصادی علویان و محبان اهل بیت، آنچنان که موجبات نابودی آنان فراهم شود.
۴- تلاش برای ایجاد یک جایگزین ضعیف برای رهبری شیعیان از طریق حمایت از موسی، برادر امام هادی (علیه السلام)، تا ضمن انحراف جریان امامت، فردی دستنشانده بهرهبری مخالفان گمارده شود.
۵- فراخوانی امام هادی (علیه السلام)، به سامرا و اسکان ایشان در این شهر که ماهیتاً شهری نظامی و محل سکونت سپاهیان و لشکریان متوکل بود.
اما بهگواهی تاریخ امام هادی (علیه السلام)، با زیرکی و دقت نظر الهی خود نه تنها توانست از کمند حیلهها در امان بماند، بلکه با سکونت در سامرا، علاوه بر خنثی کردن تبلیغات اطرافیان خلیفه و نیز با گرفتن فرصت هرگونه بهانهجویی از شخص خلیفه، توانست در ادامه فعالیتهای امام جواد (علیه السلام)، شبکه ارتباطی وکالت را بیش از گذشته ساماندهی، تثبیت و تقویت کند و از طریق بسط تشیع بهشیوه مکاتبهای، موجبات آشنایی شیعیان را با شرایطی آتی، خصوصاً شرایط غیبت امام معصوم، فراهم آورد.
حدیث معروفی دربارهی وفات حضرت هادی (علیهالسّلام) هست که از عبارت آن معلوم میشود که عدهی قابل توجهی از شیعیان در سامرا جمع شده بودند؛ بهگونهای که دستگاه خلافت هم آنها را نمیشناخت؛ چون اگر میشناخت، همهشان را تارومار میکرد؛ اما این عده چون شبکهی قویای بهوجود آورده بودند، دستگاه خلافت نمیتوانست بهآنها دسترسی پیدا کند.
دل هر شیعه می سوزد برای حضرت هادی خدا قسمت کند صحن و سرای حضرت هادی
به شهر سامره تبعید شد آن مظهر تقوی مدینه نشنود دیگر صدای حضرت هادی
سر پاکش به دامان پسر در وقت جان دادن جگر سوزد به وجه دلربای حضرت هادی
متوکل عباسی خیلی حضرت هادی علیه السلام را اذیت کرد.حتی دستور داد نیمه شبی ماموران به خانه حضرت وارد شوند و حضرت را نزد او بیاورند.وقتی ماموران وارد منزل حضرت شدند مشاهده کردند که ایشان در حال عبادت و مناجات بودند.با سر و پای برهنه حضرت را بیرون کشیدند و نزد متوکل آوردند.متوکل مشغول خوردن شراب بود.به حضرت تعارف کرد.حضرت امتناع ورزید.فرمود:گوشت و خون من با چنین چیزى آمیخته نشده است.
متوکل گفت برای ما شعری بخوان.اصرار کرد.حضرت اشعاری تکان دهنده در مذمت دنیا خواند،متاثر شد و حضرت را با احترام به منزل برگرداند. اما لا یوم کیومک یا ابا عبدالله، در مجلس شام یزید ملعون در حالی که مست بود، شراب بر سر مبارک سیدالشهداء ریخت و با چوب خیزران به لب و دندان امام حسین علیه السلام جسارت کرد.امام عصر علیه السلام در زیارت ناحیه می فرماید:السلام علی الثغر المقروع بالقضیب.سلام بر آن دندانهایی که با چوب خیزران بر آن نواخته شد.
بزم شراب و چوب جفا و لب حسین یارب از این مشاهده زهرا چه میکند
فریاد زد سکینه و گفتا که عمه جان بنگر یزید با سر بابا چه می کند
پروردگارا آنی کمتر از آنی به حال خودمان وامگذار.در مسیر اهل بیت ثابت قدم نما.شهداءامام شهداء مراجع درگذشته مرحوم آیت الله العظمی خویی مقامشان را متعالی نما.مقام معظم رهبری تا ظهور امام زمان در کنف حمایتت حفظ نما.