خطبه اول نماز جمعه 20 اسفند 1400

بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله‌ ربّ العالمین نحمده و نستعینه و نستغفره و نتوکّل علیه و نصلّى و نسلّم على حبیبه و نجیبه و خیرته فى خلقه حافظ سرّه و مبلّغ رسالاته بشیر نعمته و نذیر نقمته سیّدنا و نبیّنا ابى‌القاسم المصطفی محمّد و على آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین سیّما بقیّةالله‌ فى الارضین و صلّ الله على ائمّة المؤمنین و هداة المستضعفین و حماة المؤمنین. اوصیکم عباد الله و نفسی بتقوى الله.

خودم و تمامی عزیزان را به تقوای الهی دعوت می کنم؛ ساده ترین معنای تقوا این است که انسان از روی حساب و کتاب رفتار نماید.چشم، زبان، دخل و خرج و تربیت فرزندانش از روی حساب و کتاب باشد، چراکه هرچه به اطراف نظر کنیم ، چیزی را بدون حساب و کتاب نمی بینیم.

این دنیا عالم حساب است و آخرت، از این دنیا هم با حساب و کتاب تر می باشد؛ انسان در آخرت در محضر حق آنقدر منتظر رسیدگی به حساب اعمال خود خواهد ماند که بالاخره خودش خواهد گفت: ” زودتر تکلیف ما را روشن کنید حتی اگر قرار است به جهنم برویم.”حاسبونا و لو الی النّار”

وقتی رئیس قافله از ترس حساب و کتاب گریه کند، بلرزد و مانند فرد مارگزیده به خود بپیچد، اهل قافله باید به چه حالی بیافتد؟

جائی که عقاب پر بریزد **** از پشه لاغری چه خیزد

 از حضرت علی ( عليه السلام )روایت شده است: ” یَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ اَلسَّلِیمِ “؛( نهج البلاغه،حکمت77) درعربی جهت فال نیک به فرد مار گزیده “سلیم” گفته می شود تا او سلامتی اش را بازیابد؛ همانطور که بیابان را نیز مَفَازَة یعنی محل نجات می نامند که این نیز به خاطر فال نیک به نفع فردی است که در بیابان گم شده و امید است از آن جا نجات پیدا کند.

امام علی ( عليه السلام ) همانند فرد مار گزیده به خود می پیچید ،چون می دانست که روز حساب و کتابی در پیش است؛ ما باید به خداوند متعال پناه ببریم و خائف باشیم، همانطور که حضرت علی ( عليه السلام ) با آن همه عبادت- که همه انسان ها در گفتن یک لا اله الّا الله مانند ایشان عاجز هستند – باز هم می ترسید و می لرزید .

آن حضرت می فرماید:” آه مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَطُولِ الطَّرِيقِ وَبُعْدِ السَّفَرِ وعظيمِ المَورِد “( نهج البلاغه حكمت 77 ) آن حضرت به خاطر کمبود توشه آه می کشد معلوم می شود که در این راه به توشه زیادی نیاز است و انسان باید حواس خود را جمع کند،حضرت آه می کشد ما هم آه می کشیم اما برای دنیا و اعتبارات دنیا آه می کشیم و غصه می خوریم نوع غصه بیان شخصیت هر انسان است،حضرت از سه جهت آه می کشد و غصه می خورد اول از جهت کم بودن توشه راه و دوم از جهت طولانی بودن سفری که قرار است با مرگ آغاز کنیم و سوم چیزی است که از آن به “عظیمِ المَورِد”تعبیر می کند.

نکته مهم در خصوص عظیمِ المَورِد است؛ “مَورِد” یعنی ورود به محضر خداوند برای رسیدگی به حساب و کتاب؛ حضرت علی( عليه السلام )می فرماید: این ورود بسیار مهم است. آن حضرت در دعاهای دیگر خود نیز اظهار نگرانی می کند آه می کشد و بی تابی خود را نشان میدهد از جمله به خداوند عرض می کند ” فَوَا سَوْأَتَاهْ غَداً مِنَ الْوُقُوفِ بَيْنَ يَدَيْكَ، إِذَا قِيلَ لِلْمُخِفِّينَ جُوزُوا وَ لِلْمُثْقِلِينَ حُطُّوا، أَ مَعَ الْمُخِفِّينَ أَجُوزُ، أَمْ مَعَ الْمُثْقِلِينَ أَحُطُّ “( دعــای امام عـــلي عليه السلام قبل از نماز شب) حضرت علی ( عليه السلام )ناله می کند و از خداوند متعال برای احوال  فردای خود کمک می خواهد و می گوید،فردا عجب حال بدی خواهم داشت، فردا یعنی زمانی که در مقابل خداوند متعال خواهد ایستاد؛ آن روز زمانی است که به کسانی که توشه شایسته دارند، گفته می شود ، داخل بهشت شوید و به کسانی که توشه ندارند،گفته می شود، داخل آتش بروید. حضرت علی ( عليه السلام )می فرماید: ای کاش می دانستم که من از کدامین گروه هستم.

حضرت ختمی مرتبت( صلی الله عليه و آله) با همه عظمت خود طوری خوف فردای قیامت در دلش افتاد که خداوند متعال فرمود: ” مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى “(سوره طه آیه2) یعنی: قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به رنج افتى.

پیامبر( صلی الله عليه و آله)با آن عظمت خویش وقتی پیرزنی را می دید از او می خواست برایش دعا کند؛ همچنین پیامبر( صلی الله عليه و آله)از فقرا نیز التماس دعا داشت؛ “کان یستنصر بدعاء فقراء المهاجرین” از دعای فقرای مهاجر یاری می خواست. شاعر به زیبایی این حدیث را به نظم کشیده است:

دَرِ  هر  پیرزن  می زد  پیمبر **** که ای زن در دعاها یادم آور

ببین تا خود چه کار سخت افتاد **** که خواهد آفتاب از ذره امداد

کار حسابرسی آخرت آنقدر سخت است که پیامبری همچون آفتاب از یک پیرزن مانند ذره کمک می خواهد، شاعر در ادامه می گوید:

یقین می دان که شیران شکاری **** در این ره خواستند از مور یاری

مطمئن باشید که شیران شکاری از شدت وحشت از مورچه کمک می خواهند.آیا ما شباهت به پیامبر( صلی الله عليه و آله)داریم؟

شیر را بچه همی ماند بدو **** تو به پیغمبر چه می مانی بگو

متاسفانه در این اواخر منکری بزرگ، شیوع فراوانی پیدا کرده و قبح آن نعوذ بالله در حال از بین رفتن است. یکی از حرمت شکنی های بزرگ در برابر خداوند  که انسان پس از مرگ، به شدتِ قبح آن پی خواهد برد، شرب خمر می باشد. با شرب خمر، برکت از جامعه رخت بر بسته و راه تمام سیئات باز می شود ؛ این عمل، غضب خدای متعال را برانگیخته  و موجب روسیاهی انسان در پیشگاه خداوند می گردد و هرکه با غضب خداوند از دنیا برود بدون تردید او در آتش جهنم مخلّد است. پیامبر اسلام ( صلی الله عليه و آله)در باره اهمیت گناه شرب خمر به مردم گفتند: به یهود و نصارا سلام کنید اما به فرد شراب خوار سلام نکنید؛ با این که جواب سلام واجب است پیامبر( صلی الله عليه و آله)فرمودند: حتی جواب سلام افراد شراب خوار را نیز نباید داد.

امیرالمومنین علیه السلام فرموده اند: اگر یک قطره شراب در داخل چاهی بیفتد و روی آن مناره ساخته شود من در آن جا اذان نمی گویم یا اگر زمینی با آب آن چاه آبیاری شده و سرسبز شود و گله ای از گوسفندان از آنجا رد شوند، من گوشت گوسفندان آن گله را نمی خورم.

از امام صادق ( عليه السلام )پرسیدند: شرب خمر بدتر است یا ترک نماز؟ ایشان فرمودند: شرب خمر بدتر است چون پس از شرب خمر، فرد دچار حالتی می شود که دیگر خدا و خالق خود را نمی شناسد.

روایتی از پیامبر ( صلی الله عليه و آله)وجود دارد که موجب وحشت انسان می شود؛ ایشان فرموده اند:  ” لا یمْشی عَلی وَجْهِ الارْضِ اَبْغَضُ الی الله َ مِنْ شارِبِ الْخَمْرِ “( انوار الهدایة، ج ۱، ص ۳۰۲ ) از بین تمام کسانی که بر روی زمین راه می روند خداوند متعال بیشتر از هر کسی از فرد شرابخوار نفرت دارد.

روایتی تکان دهنده از پیامبر ( صلی الله عليه و آله)می خوانم؛ ایشان فرموده اند: “و الّذی بَعثَنی بالحقِّ نَبیّا، إنّ شارِبَ الخَمرِ یموت عطشانا و یَمکُثُ فی القبر عطشانا و یَبعَث یومَ القیامه عطشانا و یُنادی: وا عَطَشاهْ الفَ سنه”( تنبیه الخواطر: ۲/ ۱۱۵)

” سوگند به خدایی که مرا به پیامبری مبعوث کرده، شرابخوار با تشنگی شدید از دنیا خواهد رفت و با همان تشنگی در قبر خواهد ماند و در قیامت نیز با تشنگی مبعوث شده و در روز قیامت هزار سال فریاد خواهد زد: ” وا عَطَشاهْ”.

تحمل یک ساعت تشنگی سخت است؛ شرابخوار از برزخ تا قیامت که مشخص نیست چه مدت طول خواهد کشید، تشنگی خواهد کشید رسول گرامی اسلام به دنبال روایت می فرماید :”فیُؤتَی بماءٍ کالمُهلِ یَشوِی الوجوهَ”سپس چیزی برای آشامیدن به وی داده خواهد شد. مُهل به فلز مذاب یا چیز مذاب گفته می شود که از شدت حرارت نمی توان به آن نزدیک شد روایت می گوید که شارب خمر وقتی از شدت عطش آب می خواهد به او مایعی مثل فلز مذاب داغ می دهند که صورت را می سوزاند، به محض اینکه ظرف در مقابل فرد قرار بگیرد تمام دندان ها و گوشت های بدن و چشمان وی ذوب شده و به داخل آن ظرف می ریزد، “فلَیس له بدٌّ مِن اَن یَشرِبَ” و فرد چاره ای جز نوشیدن آن ندارد.نعوذ بالله من شرور انفسنا و سیئات اعمالنا.

پروردگارا آنی کمتر از آنی به حال خودمان وامگذار.در مسیر اهل بیت ثابت قدم نما.شهداءامام شهداء مراجع درگذشته مرحوم آیت الله العظمی خویی مقامشان را متعالی نما.مقام معظم رهبری تا ظهور امام زمان در کنف حمایتت حفظ نما.